نهج البلاغه، خطبه 125:
فان ابیتم الاّ ان تزعموا انی اخطأت و ظللت فلم تضللون عامّة
امة محمد صلی الله علیه و آله بضلالی و تأخذونهم بخطائی و تكفرونهم
بذنوبی
[1]؟ سیوفكم علی عواتقكم تضعونها مواضع البرء و
السقم و تخلطون من اذنب بمن لم یذنب، و قدعلمتم ان
رسول اللّه صلی الله علیه و آله رجم الزانی المحصن ثم صلی علیه ثم ورثه اهله، و
قتل القاتل و ورث میراثه اهله، و قطع السارق و جلد الزانی
جلد سوم . ج3، ص: 384
غیر المحصن ثم قسم علیهما من الفئ و نكحا المسلمات فاخذهم
رسول اللّه صلی الله علیه و آله بذنوبهم و اقام حق اللّه فیهم و لم یمنعهم سهمهم
من الاسلام و لم یخرج اسمائهم من بین اهله
[2]، ثم انتم
شرارالناس و من رمی به الشیطان مرامیه و ضرب به
تیهه
[3]. . .
[1] خوارج می گفتند هركس عقاید ما را نداشته باشد كافر است و به همین دلیل فرقه
خاص شدند و همه مردم دیگر را كافر می دانستند.
[2] خوارج می گفتند كه مرتكب كبیره كافر است. حضرت جواب این عقیده جاهلانه
و تنگ نظرانه آنها را می دهد.
[3] اینها چون جاهل بودند آلت دست شیاطین انسی از قبیل معاویه و عمروعاص و
اشعث قیس می شدند.