در شماره ی 120 مجله ی زن روز در مقاله ای تحت عنوان «عشق و
ازدواج به سبك فرانسوی» (ص 15) می نویسد:
زن و شوهر فرانسوی مسئله ی بی وفایی را بین خودشان حل
كرده و برای آن قاعده و قانون و حد و حدودی قائل شده اند.
اگر مرد از مرز این قاعده و قانون تجاوز بكند پرش به
تاریكی اش بی اهمیت است.
حالا ببینیم این مرز و قاعده و قانون چیست. می گوید:
آیا اصولاً یك مرد بعد از دو سال زندگی زناشویی می تواند
وفادار بماند؟ به طور یقین نه، زیرا این خلاف طبیعتش است.
اما در مورد زنان این وضع «تا اندازه ای» تفاوت می كند و
خوشبختانه آنها به این تفاوت واقفند. در فرانسه اگر شوهری
مرتكب خیانت شود، زنش احساس ناراحتی نمی كند یا
عصبانی نمی شود زیرا به خودش دلداری می دهد او فقط
جلد پنجم . ج5، ص: 325
جسمش را با خودش نزد دیگری برده نه روح و احساساتش
را، روح و احساساتش مال من است.
خیلی شبیه است به آنچه بعضی متصوفه می گویند: دلت را صاف
كن، در عمل هركار زشتی می خواهی مرتكب شو.