یك مرحله، مرحله ای است كه آن را به اصطلاح «مرحله ی غیب الغیوبی»
می نامند كه در آن مرحله ذات باری تعالی هست بدون آنكه هیچ اسمی و هیچ صفتی
اصلاً در آنجا معنی داشته باشد یعنی هیچ اسم و صفتی در آنجا اعتبار بشود. آن
مرتبه مافوق مرتبه ی اسماء و صفات است. آن، مرتبه ای است كه برای هیچ انسانی
وصول به آن به هیچ معنا ممكن نیست. به همین جهت است كه از آن تعبیر به «عنقای
مغرب» می كنند، زیرا عنقا ضرب المثل چیزی است كه كسی به آن دست نیافته است
و دست نمی یابد، كه حافظ هم می گوید:
عنقا شكار كس نشود دام بازچین كانجا همیشه باد به دست است دام را