اسلام، هم به معنی اسم مصدری به كار برده می شود یعنی آن دین، همین مجموع و نظام، و هم به
معنای مصدری استعمال می شود یعنی اسلام آوردن، تسلیم این نظام شدن، كه از نظر اصول ظاهری
و مقرراتی با شهادتین اعلام می شود كه من تسلیم این نظام هستم. و وقتی كه كسی با شهادتین، با
گفتن دو كلمه ی شهادت اعلام كرد كه من تسلیم این نظام هستم، ما موظف هستیم كه مادام كه بر ما
خلافش با یك اصول معین ثابت نشده، او را داخل در زمره ی مسلمین بدانیم و احكام مسلِم بر او
جاری كنیم و حتی حق تجسس نداریم و تا هر حدی كه ممكن است باید بپذیریم. قرآن تصریح
می كند:
وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقی إِلَیْكُمُ اَلسَّلامَ لَسْتَ مُؤْمِناً [1]كسی كه می گوید من مسلمانم، شهادتین می گوید، شما نگویید نه، تو دروغ می گویی. خلاصه تفتیش عقاید نباید بكنید.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج15، ص: 983