پاسخ این سؤال بسیار سهل و ساده است زیرا وقتی معلوم شد كه معجزه خرق قانون
علیت نیست، كارهای خلاف جریان طبیعی و عادی بسیار در جهان اتفاق افتاده و
می افتد.
از بوعلی نقل می كنند كه گفته است: اگر شنیدی فردی عارف یك ماه چیزی
نخورده و نمرده است تعجب نكن، چون این عمل برخلاف قانون طبیعت است نه
برخلاف قانون كلی هستی.
زیرا اینكه افراد معمولی اگر مثلاً چهل و هشت ساعت غذا نخورند می میرند، به
خاطر آن است كه بدن آنها از نظر جریان معمولی تحلیل غذا نیازمند است كه در
ظرف این مدت غذا به آن برسد. ولی یك انسان می تواند با تقویت اراده، بدن
خویش را به گونه ای مسخر كند كه حتی حركت قلبش در اختیار او باشد، جریان
تنفس با اراده و اختیار او انجام گیرد، تحلیل غذا و فعالیتهای معده و هاضمه اش زیر
نظر او انجام گیرد.
نمونه ی این افراد در میان مرتاضها بسیار دیده شده است، مرتاضهایی كه
می توانستند برای مدتهای طولانی تنفس خود را كنترل كنند و نفس نكشند در حالی
كه افراد معمولی دو دقیقه هم شاید نتوانند.
این، نتیجه ی تقویت روح است، یعنی روح به گونه ای تقویت شده كه بر بدن
حاكم گردیده است.
نقل می كنند سالی كه سران شوروی به هندوستان رفته بودند مشاهده ی این
موضوع آنان را به حیرت انداخته بود و آنچنان برای آنان شگفت انگیز بود كه وقتی
برگشتند گفتند بایستی این گونه اعمال در دانشكده ها مورد مطالعه قرار گیرد؛ گویا
این هم خودش یك علمی است.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 187
آنان دیده بودند كه مردی كه در تابوتی دربسته قرار گرفته و در قبری مدفون
گشته بود بدون آنكه منفذی برای تنفس او قرار دهند، پس از مدتی كه او را بیرون
آوردند شروع به تنفس كرد، و پیدا بود كه پس از قرار گرفتن در زیر خاك به اختیار
خویش تنفس خود را متوقف ساخته و اینك آغاز نموده است.
در هرحال وقوع این گونه اعمال نمونه های زیاد دارد و تقویت اراده به وسیله ی
تمرین، اگرچه تمرینهای غیرشرعی باشد، توجیه كننده ی تمام اعمال مزبور است.
بنابراین وقوع معجزه- كه گفتیم كاری است كه تنها برخلاف نوامیس طبیعت
انجام می گیرد- با توجه به اینكه پیامبران با عنایت پروردگار نمونه ی كامل انسانها
بوده و قویترین روحها و محكمترین اراده ها در آنان یافت می شود، بسیار سهل و
آسان توجیه خواهد شد.