این ایراد اولا نقضی دارد كه مرحوم آخوند آن را ذكر نكرده و آن این است: اگر این
طور باشد كه شما می گویید، پس هیچ موجودی نباید در عالم فانی شود؛ چون هر
آنچه كه در عالم وجود پیدا می كند ممكن الوجود است و وقتی وجود پیدا كرده پس
علتش هم وجود داشته. وقتی شی ء، ممكن الوجود باشد و علتش هم وجود داشته
باشد چرا باقی نماند؟ پس چرا اشیاء فانی می شوند در حالی كه هیچ چیزی نباید
فانی شود.
به علاوه، نقض دیگر این است كه اگر این طور باشد كه شما می گویید، نه تنها
هیچ چیزی نباید فانی شود بلكه همه چیز باید ازلی باشد؛ چون علتش ازلی است و
امكان ذاتی هم یك امر حادث نیست و هرچیزی كه ممكن الوجود است، ازلا و ابدا
ممكن الوجود است، پس هرچیزی از ازل باید وجود داشته باشد و تا ابد هم باید
ادامه پیدا كند.