در آخر سوره یكمرتبه خطاب و سخن از آن انسانهای رفوزه شده در امتحان، برمی گردد به افرادی
كه فهمیده اند دنیا دوره تحصیل و امتحان و كار است، افرادی كه فهمیده اند در هر وضع و حالی كه
باشند در امتحان الهی هستند و برای آنها اقبال و ادبار یك معنی دارد؛ اقبال را نوعی از امتحان
می دانند و ادبار را نوعی دیگر. قرآن درباره این افراد می فرماید:
یا أَیَّتُهَا اَلنَّفْسُ اَلْمُطْمَئِنَّةُای نفس و
ای جان آرام گرفته و ای روح به حقیقت رسیده! یعنی ای آن كسی كه درك كرده حوادث عالم همه
از ناحیه خداست و باید همه اینها را امتحان تلقی كند. چنین افرادی هر چه برایشان پیش بیاید
واقعا ذره ای از آرامش خود را از دست نمی دهند.