به هر حال، اگر كسی این فكر را به این شكل بیان كند معنایش همین است كه اصلاً شهوت جنسی
در ذات خودش پلیدی است و قهرا زن برای مرد یك شی ء پلید است و مرد برای زن. شهوت شكم
یعنی خوردن و آشامیدن هم همین طور است، دیدن هم همین طور است كه انسان منظره ای را ببیند
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 205
و از آن لذت ببرد، شنیدن هم همین طور است كه آوازی را بشنود و از آن لذت ببرد. همه اینها در
ذات خودش نباید وجود داشته باشد ولی چون در دنیا به قول آنها نور و ظلمت، خوب و بد با
یكدیگر آمیخته است چاره ای نیست، به آخرت كه رفتیم، دیگر در آخرت كه اینها نباید وجود
داشته باشد، در بهشت نباید صحبت از خوردن و نوشیدن و لذت جنسی و لذت نظر و لذت شنوایی
باشد چون فرض این است كه همه اینها بد است، وقتی كه بد است اصلاً نباید وجود داشته باشد. در
دنیا هم اگر كسی بخواهد به مقام قدس برسد باید تا آخرین حد ممكن از این پلیدیها احتراز كند.
در میان آنها یكی كه لااقل به عقیده آنها ممكن الاحتراز است مسئله لذت جنسی است كه انسان در
عمرش اساسا با جنس مخالف تماس نگرفته و او را لمس نكرده باشد. اگر این طور باشد قهرا در
دنیا معنای مقدس زیستن یك مفهوم خاص پیدا می كند، بهشت هم باید منحصر به لذات روحانی
باشد و اگر لذت جسمانی در آن باشد نقص آن است، زیرا آن حیوانیت و پستی است و این پستیها
نباید آنجا وجود داشته باشد. این یك طرز تفكر.