بسم اللّه الرحمن الرحیم
الحمد للّه ربّ العالمین بارئ الخلائق اجمعین و الصلاة و السلام علی عبداللّه و رسوله
و حبیبه و صفیّه، سیّدنا و نبیّنا و مولانا ابی القاسم محمّد صلی الله علیه و آله و آله الطیبین
الطاهرین المعصومین. اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم:
بسم الله الرحمن الرحیم. عبس و تولی. أَنْ جاءَهُ اَلْأَعْمی . `وَ ما یُدْرِیكَ لَعَلَّهُ یَزَّكّی. `أَوْ
یَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ اَلذِّكْری . `أَمّا مَنِ اِسْتَغْنی . `فَأَنْتَ لَهُ تَصَدّی. `وَ ما عَلَیْكَ أَلاّ یَزَّكّی. `وَ أَمّا
مَنْ جاءَكَ یَسْعی . `وَ هُوَ یَخْشی . `فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهّی. `كَلاّ إِنَّها تَذْكِرَةٌ. `فَمَنْ شاءَ ذَكَرَهُ. `فِی
صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍ. `مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ. `بِأَیْدِی سَفَرَةٍ. `كِرامٍ بَرَرَةٍ. `قُتِلَ اَلْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ [1].
سوره مباركه عَبَسَ است كه به نام كلمه اوّلش- كه فعل است- نامیده شده است. آیات اوّل این
سوره شأن نزول و داستانی دارد كه در یك خصوصیت از خصوصیات این داستان، و در واقع در
قهرمان داستان، میان اهل تسنن و اقلیتِ كمی از شیعه از یك طرف و بیشتر مفسرین شیعه از طرف
دیگر، اختلاف نظر است. قبل از بیان شأن نزول سوره لازم است مقدمه ای ذكر شود.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 354