اقتدار با لفظ پدید نمىآید. ملت مقتدر و جامعه مقتدر شناخته نمىشود مگر با علامتهایى. مقام معظم رهبرى نشانههاى مهم اقتدار ملى را چنین برشمردهاند:
1. وحدت
قوت و قدرت ما هنگامى بروز مىكند كه ملتى یكپارچه باشیم. اگر بین ما اختلاف و دودستگى ایجاد شد، بگو مگو رخ داد، جریانهاى مختلف پدید آمد و قدرتطلبىشد، قدرتمان را از دست خواهیم داد: «و تذهب ریحكم» اختلاف، اصلاحیات و آبرو و اقتدار را از هر ملتى مىگیرد. اگر شما وحدت كلمه را حفظ كنید، این قدرت مىماند. (23/4/68)
دشمن مىخواهد مردم را مضطرب كند. یكى از راههاى سكینه و اطمینان، وحدت و الفت دلهاست. (23/9/77)
2. مبارزه، مقاومت و عدم سازش
هر ملتى، اگرتسلیم سلطهى قدرتهاى بزرگ عالم شد، از دست رفته است. (25/4/69)
3. قاطعیت در ایجاد نظم و امنیت
نظام مقتدر در اجراى عدالت و قوانین، داراى قاطعیت و سرعت اقدام است.در مقابله با ناامنى باید هوشیارى و قاطعیت و سرعت اقدام و پىگیرى خستگىناپذیر و نگاه یكسان به همه عوامل ناامنى داشت. اگر هوشیارى نباشد، دچار غفلت مىشوید؛ ناامنى وارد خانه شما مىشود و وجود آن را احساس نمىكنید.
ناهوشیارى، اولین مصیبت است. اگر قاطعیت نداشته باشید و دچار تردید و تزلزل در اقدام شوید، خود شما عامل ناامنى مىشوید؛ چون دستگاهى كه مسئول امنیت است، اگر دچار تزلزل شود، بزرگترین مشوق براى به وجود آورندگان ناامنى است. پس از قاطعیت، پىگیرى است. پىگیرى نكردن، بلایى است كه من آن را در بسیارى از جاها مىبینم. خوب شروع مىكنند اما تا چند قدم؛ بعد ناگهان مىبینید قدمها سست شد؛ بعد هم توقف؛ گاهى هم برگشت! این عیب است؛ با این روش نمىشود ناامنى را برطرف كرد. نگاه یكسان به همه عوامل ناامنى هم مهم است. كسى كه موجد ناامنى است، هر كه مىخواهد باشد، چه در كسوت یك آشوبگر حرفهاى، اوباش و الواط و امثال اینها چه در كسوت یك عنصر اتوكشیده سیاسى، چه در كسوت یك فرد حزباللهى، چه در كسوت یك عضو عالىرتبه وابسته به فلان سازمان، دستگاه مربوطه باید كار او را تا آخر پىگیرى كند. اگر این قاطعیت و پىگیرى و هوشیارى و بىملاحظگى در اجراى حق و عدالت وجود داشته باشد، آن اقتدار نظام، مثل خورشیدى مىدرخشد. (25/11/79)
امنیت، با اقتدار نسبتى مستقیم دارد.
مجروح كردن امنیت، مجروحكردن اقتدار نظام است. آن روز كه به قضایاى تأسفبار و گریهآور سال گذشته نگاه مىكردیم، مىدیدیم كه مطبوعات آن روز چه مىنوشتند. من به بعضى از مسئولان عالىرتبه كشور این روزنامهها را نشان دادم وگفتم اینها چیست؟
گفتند كار آنها زیر سؤال بردن اقتدار نظام است. همینطور هم بود. تیترهایى انتخاب و درج مىشد كه معنایش تشویق به ناامنى و لازمه واضح و روشن آن، ناتوانى دستگاه در استقرار امنیت بود. چه دشنامى از این بالاتر؟! چه ضربهاى از این بدتر وناجوانمردانهتر؟! این خودش عامل ناامنى مىشود. برخورد با عامل ناامنى بایستىقاطع، هوشمندانه، بخردانه و از موضعى فراتر از همه بازىهاى جناحىاى كه متأسفانه در دست و بال خیلىها رایج است، باشد. (25/11/79)
4. ظاهر قدرتمند
اگر مسلمین بخواهند از اسلام دفاع كنند، باید خودشان قوى بشوند. ما در ایران اسلامى و در نظام مقدسى كه بر پایه دین و بهدست فرزند پیامبر (ص) و سلاله عترت- امام امت (رضواناللَّهعلیه)- پدید آمد، بنا داریم كه با همه توان و با همه نیروى ملى و ذاتى و ایمانى مردم خودمان، به سمت اقتدار واقعى و حقیقى اسلام پیش برویم و مطمئنیم كه خداوند به ما كمك خواهد كرد. (4/3/69)
5. نفوذناپذیرى
[ نظامى مقتدر است] كه نه آمریكا و نه هیچ قدرت دیگرى كوچكترین نفوذ روى آن كشور و ملت نداشته باشد. (16/3/75)
و نهتنها نفوذناپذیر است كه در جهان و كشورهاى همسایه داراى نفوذ سیاسى و معنوى است.امروز نفوذ معنوى و اقتدار سیاسى ملت ایران در سرتاسر این منطقه، گسترده است. (11/8/79)
اینكه مىبینید جنجال علیه جمهورى اسلامى زیاد است، دلیل اقتدار ماست. امام (رضواناللَّه علیه) یك وقت فرموده بودند اگر جمهورى اسلامى چیزى نیست، چرا اینقدر علیه آن صفآرایى مىكنند؟ اگر اهمیتى ندارد، چرا براى مقابله با آن، اینقدر خودكشى مىكنند؟ این دلیل اقتدار جمهورى اسلامى است.