آنچه از مرحوم شهید مطهری در این باره نقل شده است، بروز بودن شعارها در عزاداری امام حسین (ع) است. ایشان این مسئله را در مورد فلسطین و ظلم هایی که از سوی اسرائیل جنایتکار بر مردم مظلوم فلسطین وارد می شود، چنین بیان کرده است: "داستانی که دل حسین بن علی را خون کرده این قضیه است. اگر می خواهیم به خودمان ارزش بدهیم اگر می خواهیم به عزاداری حسین بن علی (ع) ارزش بدهیم باید فکر کنیم که اگر حسین بن علی امروز بوده و خودش می گفت برای من عزاداری کنید می گفت چه شعاری بدهید؟ آیا می گفت بخوانید "نوجوان اکبر من" یا می گفت بخوانید "زینب مضطرم الوداع الوداع" چیزهایی که من (امام حسین) در عمرم هرگز این جور شعار های پست کثیف ذلّت آور تن ندادم و یک کلمه از این حرف ها نگفتم، اگر حسین بن علی بود می گفت: اگر می خواهی برای من عزاداری کنی، برای من سینه و زنجیر بزنی شعار امروز تو باید فلسطین باشد؛ شمر امروز موشه دایان است. شمر همزار و سیصد سال پیش مُرد، شمر امروز را بشناس. امروز باید در و دیوار این شهر با شعار فلسطین تکان می خورد".[1]  

کلام و سخن ایشان به حق و صحیح است؛ زیرا هر زمان، حسین و یزید و شمر دارد، مقصود از عزاداری امام حسین (ع) این است که هر سال اهداف حسین (ع) در ذهن ها زنده شود و برای ما و اجتماع ما منشأ اثر باشد. البته، گریه بر مظلومیت حسین و عزاداری و سینه زدن و خواند اشعار خوب و با مضمون های صحیح و منطبق با تاریخ عاشورا خوب و لازم است، و شهید مطهری اصل عزاداری را نفی نمی کند، بلکه نحوه آن و گفتن آن مطالبی که در شأن حضرت اباعبدالله (ع) نیست را مورد اشکال قرار می دهد و می گوید باید عزاداری برای زمان ما منشأ آثار خیر و کارگشای امور مسلمانان باشد و این سخنی صحیح و منطقی است.

[1] - حماسه حسینی، ج 2، ص 168.